دختر آریایی

گفتی می مونی ، همیشه مهربونی

اگه غصه بباره

برام یه سایه بونی

گفتی که بی تو ، توی زندون دردم

با تو رنگ بهارم

بی تو پاییز زردم

پرنده ی عشق ، پرید از آشیونه

دیگه چشمات ندارن

پیام عاشقونه

با خاطراتت ، دل من بی قراره

آخه این بی وفایی

رسم روزگاره

یکی بود یکی نبود زیر گنبد کبود غیر از خدا هیشکی نبود تو دهکده ای عشق ما خبر از عاشقی نبود تا که یه روز محبت دیونگی وعشق تو باغچه ای گل رز شروع به بازی می کنن . دیونگی چشاشو می بنده محبت و عشق هر کدوم میرن یه گوشه ای پنهان می شن دیونگی اول میره سراغ محبت و اونو پیدا می کنه بعد با هم میرن سوراغ عشق محبت به دیونگی میگه عشق پشت گل رز دیونگی میره سوراغ گل رز انگشتشو فرو می کنه تو گلبرگای رز چند لحظه بعد می بینه از گلبرگای گل رز خون میاد با محبت میره جلو شاخه ای گل رز می زنه کنار بله درست حدس زدین عشق پشت گل رز بود و انگشت دیونگی چشماشو کور کرده بود و بعد ازاون دیونگی با محبت تا آخر عمر پیش عشق مونده بود.

بوسه

بوسه مگر چیست فشار دو لب

آنکه گناه نیست چه روز و چه شب

بوسه یعنی ُ وصل شیرین دو لب

بوسه یعنی عشق در اعماق شب

بوسه یعنی مستی از مشروب عشق

بوسه یعنی آتش و گرمای تب

بوسه یعنی لذت از دلدادگی

لذت از شب ُ لذت از دیوانگی

بوسه یعنی حس خوب طعم عشق

طعم شیرینی به رنگ سادگی

بوسه یعنی ُ آغازی برای ما شدن

لحظه ای با دلبری تنها شدن

بوسه آتش می زند بر جسم و جان

بوسه بر می دارد این شرم از میان

بوسه یعنی شادی و شور و نشاط

بوسه  یعنی قلب تو از آن من

بوسه یعنی تو همیشه مال من

به دریای پهناورچشم دوخته بودم و می اندیشیدم که دریا با این همه هیبت و زیباییش چقدر متواضع با هر موجش سر تعظیم به ساحل مهربانی فرود می اوردو با غروب زیبای خورشید دریا.. چه با شکوه شده بود! امواج صدفی را به طرفم اوردند ان را بر داشتم و نگاهش کردم صدای دریا مرا به خود اورد دلتنگ شده ای که به اینجا امده ای؟ گفتم با دلم چه کنم که  دل به بهانه تنهایی با عشق هم نشینی می کند دریا با مهربانی گفت: تو باید عمق عشقت را به شناسی و با واقعیتهای زندگی کنار بیایی و با منطق زندگی همراه شوی بعد عشق را مهمان همیشگی دلت کن و من به انتهای دریای پهناور چشم دوخته بودم که حرفهایش همه حرف دلم بود!